15.000 liter voor een groen paradijs

Deze Nationale Klimaatweek deelden onze medewerkers hun duurzame activiteiten. We sluiten de week mooi af met Trimpad Purmerend, dat een sterk staaltje hergebruik laat zien.

Aan het Purmerendse Trimpad verscheen het afgelopen jaar een groen paradijsje. Een bloemen- én kruidenpluktuin, kippenren, moestuin, tomatenkassen, vijvertjes, een composthoop, alles gemaakt van bestaande materialen. Participatiebegeleider Mario Pontes Salvador showt trots de recente aanwinst: een systeem dat de tuin het hele jaar door van regenwater voorziet.

Hoe werkt dit watersysteem?
‘Het is eigenlijk heel eenvoudig. De regen komt van het dak van de loods via buizen in de tonnen van elk duizend liter. Aan deze kant staan zeven tonnen en er komen nog acht tonnen aan de andere kant van de loods, dus dan kunnen we 15.000 liter water opslaan. We leggen een pomp aan met een ondergrondse buis naar de tuin toe. En dat is nog niet alles: we willen straks ook regenwater gebruiken voor de toiletten! En dan denk je misschien: is 15.000 liter niet wat veel? Maar als je bedenkt dat je per dag wel 500-1000 liter nodig hebt, en het niet alle dagen regent, dan heb je wel een voorraad nodig. Doodzonde om daar kraanwater voor te gebruiken. Eigenlijk zou elk huis dit moeten hebben!’

Doen jullie nog meer aan duurzaamheid?
‘Het kantoor en de kantine zitten bewust in de loods, waar het beschut is. Vanwege opkruipend vocht moesten we de kantine verhogen. We staan helemaal los van de loods zodat het hout niet gaat rotten. Alle wanden en het dak zijn geïsoleerd, die van de loods én van de kantine en het kantoor, die zijn dus eigenlijk dubbel geïsoleerd. En dat merk je! Met onze palletkachel hebben we over het jaar maar 300 euro uitgegeven aan verwarming.’

‘Ook met het materiaalgebruik hielden we rekening met duurzaamheid. De binnenmuren zijn van OSB, dat is in feite vermalen oud hout, dus hergebruik. Bovendien stevig, goedkoop en makkelijk mee te werken. De tuingroep hergebruikt ook zoveel mogelijk; we maakten een marktkraam van oud tuinhout. Ook is overal ledverlichting, daar hielden we bij de opbouw van de loods al rekening mee.En de kippenren namen we van collega Xander over.’

Gebruiken jullie pesticiden?
Participatiebegeleider Ben Nijbroek: ‘We werken volledig biologisch, met als gevolg dat de helft weggevreten is, hahaha! Maar de kippen zijn nu uitgelegd dus binnenkort jagen we die de moestuin in, dan kunnen die de slakken opeten. Volgend jaar halen we Chinese loopeenden, die vreten slakken bij de vleet. Maar ja, rupsen en luizen enzo, die weten de moestuin ook te vinden. ik mis hier dus vogels… we moeten wat nestkasten  ophangen. Dat is ook beter voor de pluktuin die we volgend jaar verder uitbreiden.’

Mario: ‘En die nestkasten kan de houtgroep dan weer maken!’

Kun je nog meer voorbeelden van hergebruik laten zien?
Mario: ‘Van wat we meenemen uit tuinen, maken we hier een wilde tuin. Kijk, een vijver met kikkers en padden. Die schoenen, ook hergebruik én humor. Dit is het werk van een deelnemer van de groenploeg, die is heel creatief. Hij maakte ook dat mooie hek en al die beestjes die hier hangen.’

Loopt even door en wijst dan: ‘Deze kas komt uit de tuin van de Lisdoddestraat, hij was helemaal gebroken, Wij hebben hem beetje bij beetje opgebouwd en nu doen de tomaten het hier goed in. En dit is de oude kas van collega Xander, die bouwen we weer op met tweedehands glas. En binnen, bij de houtwerkplaats, krijgen we ook nog een kweekkas voor de winter, met gebruikmaking van de warmte in de loods.’

Ben: ‘Hé Mario, heb je ook verteld dat we hier een asiel hebben voor tuinplanten? Als we planten tegenkomen die nog ergens anders geplaatst kunnen worden, zetten we ze hier in de grond en dan nemen we ze mee voor een tuin van mensen met minder geld. Ook weer hergebruik!’

Mario: ‘En de kruiden die daar staan, zijn voor de kippen!’

Ben: ‘Je ziet wel dat jij nooit in de keuken staat. Dat zijn geen kruiden, vriend.’

Ben Nijbroek

Ervaring van een cliënt
Cor maakt al lang deel uit van de Groenploeg. ‘Ook toen we nog vanuit Wormerveer werkten, waar ik ook vandaan kom. Mijn vader was tuinder, met twee hectare land. Dit werk zit dus echt in mijn vingers. Voorheen was ik vrachtwagenchauffeur. Nadat ik een hersenbloeding kreeg, mocht ik helaas geen auto meer rijden. Dat vond ik moeilijk, want het was  echt mijn passie. Het contact met de mensen hier erg prettig. Ik heb veel vrijheid in wat ik doe. Er is geen druk. Als ik even mijn dag niet heb, dan werk ik minder hard. En dat is ook goed. Ik raad anderen aan om gewoon een keer langs te komen. Wellicht heb je het hier net zo naar je zin als ik!'