'Vrijwilligerswerk vul ik op mijn eigen manier in!'

Sinds zijn pensioen in 2009 liep Arie van der Gulik al een tijdje met het idee om iets te doen in de hulpverlening. ‘Ik had eigenlijk de gevangenis in gedachten of een ouderencentrum. Tot ik in ons dorpsblad ‘Samenspel’ een oproep zag voor chauffeur bij de RIBW!’

In 2014 begon Arie voor een dag per week als chauffeur op het busje. ‘Later dat jaar werd prostaatkanker geconstateerd en ging ik de medische molen in. Dat is nog niet over maar ik voel me er prima bij. Ik bleef tot mijn volle tevredenheid en plezier op het busje rijden.’

Toneel
‘Ik breng mensen vanuit de regio naar het Steunpunt in Enkhuizen en later op de dag van Enkhuizen weer terug. Op dinsdagochtend is daar toneel. Toen er op een dag weinig mensen waren, werd ik uitgedaagd om mee te doen. We dansten op popmuziek, mediteerden een kwartier en speelden toneel. Dat kan van alles zijn, iets uitbeelden bijvoorbeeld. Dat beviel mij zo goed dat ik nu iedere dinsdag meedoe!’

Andere koek
‘In het verleden had ik in Purmerend een eigen bedrijf in keukens, badkamers en zonwering. Ten slotte had ik een kantoorbaan bij een verlichtingsbedrijf waarvoor ik twee dagen per week als vertegenwoordiger door Noord Nederland reed. Dat was de ideale job voor mij.
Het vrijwilligerswerk is dan wel iets heel anders. Ik had er een heel andere voorstelling van. Ik dacht dat ik de mensen naar de dagbesteding zou brengen, tussen de middag naar huis zou gaan en ze ’s middags weer zou ophalen en thuisbrengen. Ik blijf echter de hele dag heen en weer rijden, op de toneelonderbreking na, natuurlijk. Ik vind het gewoon harstikke leuk maar volg het strenge protocol niet altijd letterlijk op. Je bouwt met iedereen een band op. Mijn collega’s en vullen het op een andere manier in, ik spoor ze wel eens aan om mee te doen met toneel. Maar tot nu toe heb ik er nog niet een kunnen overhalen.’