Begeleiding op maat zorgt voor kansen

Op de foto: persoonlijk begeleider Astrid en mevrouw Van Rosmalen. Mede dankzij de goede samenwerking met de begeleiding is deze stap mogelijk gemaakt.

‘Bij de Laan der Vrijheid rechtsaf, u heeft uw bestemming bereikt’, aldus het navigatiesysteem. Veel symbolischer kan het niet: na jaren begeleid te hebben gewoond, heeft mevrouw Van Rosmalen een paar maanden geleden een prachtig appartement betrokken. Zij laat zien dat het met goede begeleiding, discipline en de juiste levensinstelling soms mogelijk is om zelfstandig te wonen met de aandoening Korsakov. Een hoopvol gesprek met mevrouw Van Rosmalen en haar persoonlijk begeleider Jeannette van Heuven.
‘Ik wilde altijd graag op mezelf wonen, ik ben niet zo’n groepsmens’, begint mevrouw Van Rosmalen het gesprek. ‘Met zijn allen eten, vond ik op de woonvorm bijvoorbeeld niet zo prettig. Ik at liever met een huisgenoot op haar kamer.’Jeannette: ‘Toch is het voor veel mensen juist wel prettig om op een woonvorm te wonen. Eenzaamheid kan een aanleiding zijn om te gaan drinken. We hebben twee huiskamers en kookgelegenheden, zodat mensen kunnen kiezen waar en met wie ze hun tijd doorbrengen, koken en eten. Je ziet dat aanspraak, structuur en de juiste begeleiding veel verbeteren in de situatie van onze cliënten.’‘Deze kans is niet voor iedereen is weggelegd, hoor’, vervolgt mevrouw Van Rosmalen. ‘Ik ben geen gevaar voor mezelf of voor anderen en ik kan zelfstandig functioneren, ik betaal mijn eigen rekeningen, regel alles zelf.’

Bent u door de woonvorm naar zelfstandigheid toegegroeid?
‘Ik denk dat na vijf jaar beschermd wonen de tijd er rijp voor was. Mijn kinderen zijn ook een belangrijke steun voor me.’
Jeannette: ‘Wij bieden op de woonvorm stabiliteit en structuur en dat zit ook in het karakter van mevrouw Van Rosmalen. Daarbij is haar wens om zelfstandig te wonen heel sterk én heeft zij een goed netwerk. Wij stimuleren het contact met de naasten van onze cliënten ook altijd.’

Jeannette, heb je bewust gekozen voor deze doelgroep?
‘Ik ben nu tien jaar begeleider bij Leviaan, daarvoor werkte ik twintig jaar bij Dijk en Duin, waarvan het laatste jaar op de Korsakovkliniek. Dat vond ik een interessante doelgroep omdat de interactie vaak prettig is. Toen in Zaandam een woonvorm voor Korsakovpatiënten werd geopend, met als doel om hen terug te laten keren in de maatschappij, wilde ik daar graag een bijdrage aan leveren. Het mooie van dit carrièrepad is dat ik van veel mensen op de woonvorm hun voortraject ken.’

Hoe komt u aan dit mooie huis?
‘Ik reageerde via Woningnet. Ik had een duidelijk beeld in mijn hoofd van wat ik wilde. Nu heb ik een tuin en ruimte om me heen.’
Jeannette: ‘Wij zochten iedere donderdag op Woningnet, dat vonden we leuk om te doen! Haar dochters of een van de begeleiders gingen dan mee kijken.’

Hoe bevalt het zelfstandig wonen?
‘Heel goed! Ik doe drie keer per week vrijwilligerswerk: koffieschenken in een verzorgingshuis. Ik maak graag een praatje en vind het leuk om te zien dat de mensen het waarderen. Dat deed ik al toen ik nog in de woonvorm woonde en dat wil ik graag blijven doen.’
Jeannette: ‘Wij komen nu nog drie keer in de week. Dat gaan we rustig afbouwen naar twee keer per week. Voor sommige cliënten zal het ook zoeken zijn naar de juiste vorm van zelfstandigheid. Het kan dan prettig zijn om de mogelijkheid te hebben om terug te keren in de groep. Tegenwoordig gaan we meer richting ambulant beschermd wonen, dat is een goede ontwikkeling. Dan wordt de woning erop aangepast, zodat mensen thuis kunnen blijven wonen en toch de juiste begeleiding krijgen. Zo bezoek ik drie keer per dag een meneer die vlakbij ons woont, wij houden zo vinger aan de pols en hij ervaart zoveel mogelijk vrijheid.’

Hoe ziet u de toekomst?
‘Ik vind het hier heerlijk, op mijn eigen plek. Wat mij betreft sluit ik hiermee een hoofdstuk af en ga ik verder met mijn leven.’