Je moet het zelf doen

Na vijf jaar op een woonvorm, woont Mattie sinds dit jaar zelfstandig. ‘Eens verslaafd, altijd verslaafd, daar kom ik nooit vanaf. Ik heb geleerd ermee om te gaan, met begeleiding van Leviaan. Ik ben trots dat ik nu weer een eigen huis heb. Ik doe er samen met mijn begeleider alles aan om deze vrijheid nooit meer te verliezen.’

Mattie vervolgt: ‘Op de woonvorm Gortershof kreeg ik meer vrijheden dan op de locatie waar ik daarvoor woonde. Van daaruit werkte ik met mijn begeleiders aan steeds meer zelfstandigheid. Dat traject ging met vallen en opstaan. Als fysiotherapeut kom ik zelf uit de gezondheidszorg, dus weet uit ervaring dat je mensen niet moet forceren. Zij komen zelf wel als ze iets willen.’

Persoonlijk begeleider Veronique: ‘Nadat je was opgenomen vanwege die verslaving, was de stap naar zelfstandigheid te groot. Gortershof was een mooie tussenstap om sterker te worden. Je leerde omgaan met je verslavingsgevoeligheid en leerde de valkuilen en risico’s kennen. Om zelfstandig te worden, moest je het verleden verwerken en accepteren. En daar helpen wij je bij, ook in de toekomst.’

Hoe heb je de woonlocatie ervaren, Mattie?

‘Ik had in het begin andere verwachtingen. Ik trok me de problemen van mijn medebewoners zo aan dat ik vluchtgedrag ging vertonen. Dat kwam overigens ook grotendeels door mijn ADHD. Ik heb een strijd moeten voeren met mijn verslaving. Door het gebruik verandert je persoonlijkheid. Als je ermee stopt, verander je weer maar dan in positieve zin. Ik had al snel behoefte aan een eigen plek. Vroeger werkte ik 7 dagen per week en stond ik niet bij mezelf stil. De afgelopen jaren leerde ik mezelf kennen. Wie ben ik, waar wil ik naartoe?’

En wat is het antwoord op die vragen?

‘Mijn doelen waren zelfstandigheid en mensen helpen door activiteiten. Daar had ik de medewerking van begeleiders bij nodig, waarbij de chemie en het vertrouwen onmisbaar waren. Het is echt een samenwerking tussen cliënt en begeleider en dat moet groeien. Als ik niet bij Leviaan was gekomen, had ik niet geweten wat ik moest beginnen. Ik ben met sprongen vooruit gegaan. Ze helpen je, maar je moet het wel zelf doen.’

Hoe kom je aan dit huis?

‘Grotendeels heb ik het huis te danken aan Veronique, een geweldige begeleider!’

Veronique: ‘We reageerden wekelijks op woningen die binnen de criteria pasten. Zo’n zoektocht geeft verantwoordelijkheid en zelfvertrouwen, je moet nadenken over je wensen en doelen. Een belangrijke vereiste was dat de woning binnen een beperkte straal van deze woonvorm moest zitten. Zo kan Mattie blijvend door ons begeleid worden en kan hij altijd een kop koffie komen drinken op De Boed.’

Mattie: ‘Gelukkig stond ik vrij hoog op de lijst. Op een gegeven moment was er een fantastische flat voor me, met uitzicht op molens en een park. Ik vind het prettig dat ik naar De Boed kan als ik daar behoefte aan heb. Ik geef daar eens per twee weken sport/fysiotherapie en zet zo mijn vakkennis in. Ik geniet ervan om met cliënten oefeningen te doen en de mensen hebben er plezier in.’

Hoe kijken jullie naar ambulantisering?

Mattie: ‘Je moet eraan toe zijn, zelfstandig wonen is een hele stap. Je hebt meer vrijheid maar er komen ook weer dingen op je pad waarmee je moet omgaan. Dat is voor sommigen best een worsteling.’

Veronique: ‘Zelfstandig wonen is haalbaar voor meer mensen, mits veiligheid wordt geboden. Voor onze cliënten zit de kracht in regelmaat, continuïteit en vrij intensieve begeleiding. Het is dus afhankelijk van het type cliënt of meer zelfstandigheid mogelijk is. Ambulantisering is per definitie maatwerk.’