Leren omgaan met autisme

Gabriël* woont op het trainingscentrum in Zwaag. 'Ik leer hier om op mezelf te wonen: koken, boodschappen doen, kamer schoonhouden. Overdag doe ik dagbesteding. Bij de Boot. Dat hoort niet bij Leviaan en dat vind ik eigenlijk wel fijn.'

Op het trainingscentrum wonen 21 jongeren tussen 18 en 24 jaar. Het merendeel van de jongeren heeft een stoornis in het autisme spectrum. Vaak heeft de stoornis zich pas n het recente verleden geopenbaard. 'Ze leren hier wat autisme is en hoe ze ermee kunnen omgaan', volgens persoonlijk begeleider Michelle. 'Vaak zitten ze nog volop in de pubertijd en moeten ze überhaupt leren hoe het is om niet meer thuis te wonen.' De jongeren verblijven maximaal twee jaar bij het trainingscentrum en worden in deze periode intensief gecoacht en getraind. 'Veelal individueel, met de focus op de psyche. Aansluitend verzorgen we ook groepstrainingen naar behoefte, zoals omgaan met seksualiteit, de training sociale contacten of omgaan met financiën.' Naast persoonlijk begeleiders, woonbegeleiders en woonassistenten is ook een orthopedagoog bij het centrum aangesloten.

Wars van regels

Gabriël werkt bij het trainingscentrum aan haar doelen. 'Anders werk je toch nergens naartoe?' Daarom zou volgens haar ook niemand hier de hele dag op z’n kamer moeten zitten en niks doen. Gelukkig wordt dat ook wel aangepakt hoor! Iedereen moet verplicht dagelijks z’n kamer uit. En als je de hele dag aan het gamen bent, dan gaat het internet er op een gegeven moment uit.' Gabriël is de regels vandaag een beetje beu. Vooral dat sommigen voedingsgeld krijgen en anderen met de groep moeten mee-eten. Michelle: 'Het klopt dat hier strenge regels gelden. Dat moet ook wel met 21 jongeren. We kijken per persoon naar wat iemand zelf kan. Kan iemand zelf een gezonde maaltijd bereiden, dan krijgt hij voedingsgeld. Anders eet hij met de groep mee en koken we gezamenlijk.' 

Toekomst

Na haar verblijf in het trainingscentrum wil Gabriël graag naar een woonvorm in Zwaag. “Helemaal zelfstandig wonen kan ik nu nog niet, door mijn angststoornis.' Volgens Michelle maakt Gabriël een sterke groei door sinds ze hier woont. 'Toen ze hier kwam, was ze heel erg bleu. Ze is nu goed in staat om te verwoorden wat er in haar hoofd omgaat. Ze geeft haar grens duidelijk aan. Zowel naar de anderen in de groep, als naar de begeleiding. Dat Gabriel hier haar verhaal doet is het duidelijke bewijs van deze positieve ontwikkeling!'

*De naam Gabriël is fictief