Van Stuurboord naar Westwoud voor Bastiaan

Een eigen plek, nieuwe buren, en toch nog verbonden met het team en z’n oude buren bij Stuurboord in Enkhuizen. Voor Bastiaan werd het werkelijkheid: van beschermd wonen zette hij de stap naar een eigen appartement in Westwoud. Een grote verandering, maar eentje die hij met vertrouwen aangaat. Samen met zijn voormalige begeleiders Aniëla en Debby staan ze stil bij het traject dat hij doorliep en de stappen die hebben geleid naar dit nieuwe hoofdstuk.

Een nieuwe fase
Bastiaan woont sinds kort in een nieuwbouwappartement in Westwoud, gemeente Drechterland. ‘Ik heb fijne buren, al moet ik iedereen natuurlijk nog leren kennen’, vertelt Bastiaan. ‘Gelukkig leg ik makkelijk contact. Ik heb al wat praatjes gemaakt, dus dat komt wel goed.’ Debby en Aniëla benadrukken dat Bastiaan altijd welkom blijft bij Stuurboord. ‘Hij schuift gewoon aan als we binnenkort gaan barbecueën’, glimlacht Debby.

Van ‘dit lukt me nooit’ naar eigen regie
De stap naar zelfstandig wonen kwam niet vanzelf. Toen Bastiaan in 2020 bij Stuurboord kwam, was hij somber en dacht hij dat hij nooit zou kunnen uitstromen. ‘Uiteindelijk liep ik vast in mijn herstel. Ik kwam niet verder, niet bij Leviaan en niet bij de GGZ.’ Dat besef bracht hem ertoe zelf op zoek te gaan naar aanvullende behandeling. Zo kwam hij terecht bij een behandelcentrum voor mensen met autisme in Deventer, waar hij DGT (dialectische gedragstherapie) volgde. ‘Ik leerde er omgaan met spanning en overprikkeling. Ik ontdekte wat voor mij werkt. En ik kreeg meer inzicht in mijn eigen gedrag.’ Zijn begeleiders zagen de verandering duidelijk. ‘In het begin kon hij moeilijk benoemen wat er misging’, zegt Aniëla. ‘Na die behandeling kon hij dat veel beter. We zagen echt een andere Bastiaan terugkomen.’

Maatwerk en geduld
Voor Bastiaan waren zijn begeleiders van onschatbare waarde. ‘We maakten veel wandelingen, hielden gesprekken en gebruikten een schrift waarin Bastiaan zijn gevoelens bijhield’, vertelt Debby. ‘Zo kon hij terugzien dat een probleem na een paar dagen vaak al minder zwaar voelde.’ Aniëla vult aan: ‘Het was continu puzzelen. Wat helpt Bastiaan? Wat geeft hem rust? Soms was het nodig om hem letterlijk naar buiten te trekken voor een wandeling. En altijd weer samen kijken wat de volgende stap kon zijn.’

Voorbereid op zelfstandigheid
De grootste angst van Bastiaan was eenzaamheid. Maar juist de lange aanloop naar de oplevering van zijn appartement gaf hem de tijd om zich mentaal voor te bereiden. ‘Dat het gebouw nog in aanbouw was, werkte eigenlijk in zijn voordeel’, zegt Aniëla. ‘Hij kon er langzaam naartoe leven.’ Bastiaan zelf vond bovendien steun in zijn geloof. ‘Sinds vorig jaar ben ik actief in de kerk in Enkhuizen. In november ben ik gedoopt. Dat geeft me rust, zelfvertrouwen en sociale contacten.’

Vrijheid én vangnet
Nu woont Bastiaan zelfstandig met ambulante begeleiding. Hij weet dat hij altijd terug kan vallen op de hulp van Leviaan. ‘Dat geeft vertrouwen’, zegt hij. ‘Ik ben blij dat ik deze stap heb gemaakt, er is meer vrijheid en ik voel me op mijn plek.’ 
Zijn begeleiders zijn trots op Bastiaan. ‘We geven Bastiaan vooral mee: blijf dicht bij jezelf’, zegt Debby. ‘Je hebt laten zien dat je het kan. Dat is het mooiste cadeau voor de toekomst.’

Het verhaal van Bastiaan laat zien hoe met eigen inzet, eigen regie en de juiste ondersteuning een nieuw perspectief kan ontstaan: een zelfstandig leven in Westwoud. ‘Ik leef bij mijn signaleringsplan. Dat helpt me om bewust stil te staan bij hoe ik me voel en op tijd in te grijpen. Zo blijf ik in balans en kan ik genieten van mijn eigen plek.’